Nova zit in groep 7 en heeft bij de Rekencentrale een dyscalculie onderzoek laten doen. Haar moeder beschrijft hieronder hoe belangrijk het onderzoek voor Nova is.
Nova was een meisje met veel onzekerheden waaronder het rekenen. Al vanuit groep 3 was zichtbaar dat ze het inzicht voor rekenen niet had. Keer op keer brachten we aan bod dat ze wellicht erfelijk belast is met dyscalculie maar steeds opnieuw gaven ze op school aan dat het te vroeg was en we moesten afwachten. We werden steeds afgeschrikt met hoge kosten en liepen steeds tegen een muur. Met de tijd had Nova steeds vaker het idee en sprak ook uit dat ze dom was en wilde geen rekenen meer doen. Altijd was er door onzekerheid en twijfel ruzie als er rekenen gemaakt moest worden.
Ze vond zichzelf dom en zag alle goede kanten van zichzelf niet meer. Het enige dat telde was rekenen. Haar super goede geheugen haar oog voor detail en haar enorm grote gevoel voor rechtvaardigheid zag ze niet meer.
Toen we uiteindelijk besloten buiten school om het onderzoek te laten doen sprong ze een gat in de lucht. Ze was zo blij. Na het onderzoek vertelde ze enthousiast over de 15 woorden die ze zo wist op te noemen. Ze straalde van oor tot oor. Ze had het fijn gevonden bij jullie tijdens het onderzoek.
Toen kwam daar de uitslag je zag een enorme last van haar schouders vallen. Ik heb nog nooit iemand zo blij gezien met deze stempel. Alles viel op zijn plek voor haar. Ze kon dingen loslaten en op een andere manier naar zichzelf kijken en accepteren dat ze niet goed kan rekenen maar toch heel slim is. De focus op wat niet lukt is verdwenen. De rust is terug. En dat is voor Nova fantastisch maar ook voor ons. Nu kunnen we in het nieuwe schooljaar fris starten met de nieuwe manier van rekenen en kan ze met een opgeheven hoofd naar school.
